Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Επίλογος θερινών διακοπών ...

Στις μέρες μας το καλοκαίρι έγινε μια φριχτή εποχή παραγεμισμένη με ήχους μεγάλης έντασης, τελείως αταίριαστους με το μεγαλείο της θερινής νύχτας.
Ένα πλήθος ανθρώπων δεν αναζητά την ησυχία και τον ρεμβασμό, την αποτοξίνωση από κάθε τι το βέβηλο, το άχρηστο, το περιττό, αλλά επιμένει να φέρει μαζί του στους ήρεμους και ευλογημένους νησιωτικούς τόπους τους έντονους ρυθμούς της πολιτείας που εξατμίζουν κάθε ικμάδα ανανέωσης και ζωής!
Πόσο χρήσιμο θα ήταν για μας αν εκμεταλλευόμασταν το χρόνο της "κατάπαυσης πάντων των έργων" για να αποταμιεύσουμε εικόνες και ήχους που ανεξόδιαστα μάς παρέχει η φύση και η εποχή ...
Εικόνες όπως την ανατολή και τη δύση του ήλιου με κείνη την πανοραμική πολυχρωμία και γαλήνη που αναμφισβήτητα ψυχα-γωγεί!
Ήχοι όπως το θρόισμα των πεύκων στην πρωινή αύρα ή στην ανέμελη πνοή των δειλινών μελτεμιών, το τραγούδι του τζίτζικα στο φωτισμένο μεσημέρι, το ξεδίπλωμα του κύματος στην εωθινή ακρογιαλιά ...
Αλλά και το σεριάνισμα στην ευκατάνυκτη σιωπή των ταπεινών εξωκκλησιών που ευωδιάζουν θυμίαμα, καμένο λάδι, ξεραμένο λουλούδι ...

1 σχόλιο:

Σπύρος είπε...

Την δύση δεν την προλαβαίνω καθότι αγουροξυπνημένος.
Την Ανατολή όμως,σίγουρα.
Αν δεν δω ήλιο ν'ανατέλλει,ύπνο δεν έχει!