Σάββατο 14 Μαρτίου 2009

Σόδομα και Γόμορα ...

Μόνο ο Λωτ, η γυναίκα του και οι κόρες τους θα σώζονταν με τον όρο ότι κανένας τους δεν θα κοίταζε πίσω καθώς θα έφευγαν από την πόλη πριν πέσει η πύρινη βροχή!
Αλλά η γυναίκα του Λωτ στράφηκε προς τα πίσω και μεταμορφώθηκε σε στήλη άλατος!
Μήπως αυτό είναι το πρόβλημα του συντηρητισμού; Ότι, δηλαδή, όποιος κοιτάζει πίσω, όποιος γαντζώνεται στο παρελθόν γίνεται αναπόφευκτα στήλη άλατος, απολιθωμένος, αρτηριοσκληρωμένος; Δεν εξελίσσεται πια, δεν ανανεώνεται ποτέ, γίνεται "ορυκτό"; Ότι όποιος δεν μπορεί ν' απαγκιστρωθεί και να ξεκόψει από ένα φθαρμένο κι ετοιμοθάνατο παρελθόν είναι ο ίδιος ένας ζωντανός νεκρός, μια ακίνητη στήλη άλατος;

3 σχόλια:

marilia είπε...

Ναι, σωστά υποθέτεις. Αλλά τι κάνεις για να απαγκιστρωθείς από το παρελθόν σου; Μήπως πρέπει να αφήσεις τους φόβους σου πίσω;

καλησπέρα :)

Αστερόεσσα είπε...

Μάλιστα. Αν το ερμηνεύσουμε με αυτόν τον τρόπο τιμωρείται η αγκίστρωση στο παραλθόν διά θανάτου.

Αλλά οι κόρες του που πήγαν μαζί του "ίνα μη χαθή το σπέρμα αυτού" υποθέτω δεν τιμωρήθηκαν γιατί ήταν προσανατολισμένες στο μέλλον;

Unknown είπε...

Θα διαφωνήσω με όλους.΄

Η γυναίκα του Λότ κοίταξε την καταστροφή. Ο θεός τους ανέφερε ότι δέν πρέπει να ΔΟΥΝ ! Δέν πρέπει να κοιτάξουν, αλλιώς θα καταστραφούν !

Η "περιέργεια" να κοιτάξει η γυναίκα του ΛΟΤ την έφερε στην καταστροφή. Διότι αυτό που μπορεί να δεί κάποιος όταν ανοίξει το κουτί της πανδώρας μπορεί να τον επερεάσει, μπορεί να τον καταστρέψει !

Σήμερα η τηλεόραση δείχνει πράγματα που δέν πρέπει να γυρίσουμε ΝΑ ΤΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΈ διότι μας καταστρέφουν, μας επηρέζουν αρνητικά. Μας "τρώει" η περιέργεια να ¨δούμε¨ χωρίς να βάλουμε στο μυαλό μας ότι αυτό που θα δούμε μπορεί να μας επιρέασει τόσο πολύ που θα αλλάξει κάποιες γραμμές της ζωής μας.

Άς κάνουμε αυτό που λέει ο Θεός. Μήν κοιτάς, μπορεί να είναι καταστρεπτικό για σένα. Θα γίνεις πιό δυνατός όταν αντισταθείς.


Ο Θεός την τημώρησε διότι ι ίδια μπορεί να επιρεαζόταν τόσο πολύ από την καταστροφή της πόλης που ζούσε που μπορεί να αυτοκτονούσε από τον αβάσταχτο πόνο ! Θα καταστρεφόταν η ίδια αργότερα.