Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Μια χρήσιμη υπενθύμιση! (Μ. Βασίλειος)

"Ας έρθουμε στο παράδειγμα που μας άφησαν οι 3.000 που πίστεψαν την ημέρα της Πεντηκοστής και που αποτελούν την πρώτη χριστιανική κοινότητα.
Ας θαυμάσουμε την πρώτη σύναξή τους, στην οποία ήταν όλα κοινά!
Ο τρόπος ζωής, η ψυχή, η συμφωνία, η τράπεζα, ήταν όλα κοινά...
Αδιαίρετη ήταν η αδελφότητα, ανυπόκριτη η αγάπη, τα πολλά σώματα έγιναν ένα!"

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Χρειαζόμαστε "μεσολαβητές";

Μια μέρα ρώτησαν το Βούδα γιατί δεν συμπαθεί τους καλόγερους.
Κι εκείνος τους απάντησε ότι "οι καλόγεροι πουλάνε νερό στις όχθες του ποταμού, κι αυτό είναι απάτη!"...
Και ήρθε μια επιτροπή καλόγερων και του είπε:
"Ξέρουμε ότι πουλάμε νερό στην όχθη του ποταμού, αλλά το κάνουμε μέχρι οι άνθρωποι να μάθουν να σκύβουν και να το παίρνουν μόνοι τους απ' το ποτάμι"!
Ο Βούδας γέλασε πολύ, κι όταν οι καλόγεροι τον ρώτησαν "γιατί γελάει", τους απάντησε:
"Αν δεν βρισκόσασταν εκεί να πουλάτε νερό, οι άνθρωποι θα μάθαιναν πολύ πιο γρήγορα πως δεν χρειάζονται ενδιάμεσους"...

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Παναγιά η Βατοπεδινή...

Δω πάνω δεν έχει παραμύθια! Έχει θρύλους ευσεβείς... Σαν ανθισμένο δεντρί, και μιας κι είμαστε εδωνά, πρέπει να μάσουμε τον καρπό του θεού!
Αχ Θε μου, πού 'ναι τα κορίτσια τα έμορφα, τ' αρχαγγελικά, με τα μαλλιά τα γελαστά και τα βαθιά τα χρώματα στα μάτια; Να δουν και να θαμάξουν τον κήπο τούτο του Υμεναίου...
Στο Βατοπέδι, πλάι κει στο καθολικό είν' η εικόνα η σεπτή.
Ήταν εποχή, πάνε πάνω από επτά αιώνες, που 'χε φτάσει το μοναστήρι τούτο σε κραιπάλη! Είχε πάρει τον δρόμο τον άσχημο, του Σατανά...
Ήταν νύχτα, κοιμόντουσαν οι μοναχοί, αμπαρωμένη η Μονή. Και ξάφνου πλακώνει, σ' άγνοιά τους, στόλος βαρύς, πειρατικός. Οργή θεία και δίκαση επουράνια...
Είναι συνήθιο, ως νυχτώνει, τα κλειδιά της ξώπορτας να τα παραδίνει ο πορτάρης στον ηγούμενο. Βάζει αυτός μετάνοια στην Παναγιά και τα κρεμάει κάτουθέ της, σ' ένα καρφί, να φυλάει τη νύχτα η αμάραντη το μοναστήρι.
Πάει το πρωί ο καθηγούμενος να πάρει τα κλειδιά, ν' ανοίξουνε οι πύλες. Βάνει μετάνοια της Παναγιάς, μα κείνη η άχραντη βγάζει γλώσσα και φωνή και λέγει: "ετοιμαστείτε να διώξετε τους πειρατές που οπ' ούναι και πλακώσαν"!
Τότες παίρνει άγρια μορφή κι ανταριασμένη το Παιδί, ο Ιησούς που κείται στην αγκάλη της, κι απλώνει το χεράκι του το στόμα της να φράξει!
"Μην τους σώζεις μητέρα" ήταν σα να 'λεγε, "γιατί είν' ανάξιοι της σωτηρίας οι κακοδαιμονισμένοι, κι τα λεφούσια οι πειρατές ειν' του Πατρός μου η τιμωρία"!
Μα πρόφτασε ο ηγούμενος κι άκουσε τον κίνδυνο κι ούτε τις πύλες άνοιξε, και διάταξε να ετοιμάσουν τους σωλήνες με τα βραστά νερά και τάνυσαν τα τόξα από τις πολεμίστρες. Και τους ζουμάτιξαν και τους ετόξεψαν τους πειρατές, κι έκοψαν όσους τόλμησαν στο κάστρο να ανέβουν.
Κι εσώθηκε το μοναστήρι χάρη της Παναγιάς, και της εβάλαν μετάνοιες πολλές. Μα μένει ακόμα σηκωμένο το χέρι του Παιδιού να φράζει το πάνσεπτο το στόμα!
Και πάμπολλα είν' τα θάματα που κάνει τούτη η Εικόνα. Ένα μονάχα δεν μπορεί να κάνει: τους αδιόρθωτους να διορθώσει!

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Αγία Αικατερίνη: "μανεκέν", σοφή, ακομπλεξάριστη!

Πώς να 'ταν άραγε η Αγία Αικατερίνη;
Τα συναξάρια την περιγράφουν όμορφη, άνετη, χαριτωμένη και δυναμικιά!
Και πώς είναι σήμερα οι κοπέλες της Εκκλησίας;
Απόκοσμες, στριμμένες, βαριές κι ανυπόφορες! Όσο πιο βαριές κι ασήκωτες τόσο πιο "εκκλησιαστικές" θεωρούνται!
Στην εποχή της Αγίας Αικατερίνης, ο κόσμος επεδίωκε να τη συναντήσει, έστω και για λίγο!
Σήμερα, η ατυχέστερη στιγμή της ζωής σου είναι να σου τύχει να συνταξιδέψεις με καμιά θεούσα! Ή με κάποιον απ' αυτούς που ανήκουν στο παρηκμασμένο εκκλησιαστικό είδος που γεμίζει τις εκκλησιές και κατάντησε να εκπροσωπεί την Ορθοδοξία...
Και το χειρότερο είναι πως οι νεώτεροι που εντάσσονται στην Εκκλησία, γίνονται σιγά-σιγά σαν και τους προηγούμενους! Κι ας είπε ο Χριστός εκείνο το περίφημο "ουαί" σ' όσους ξεσκίζονται να φέρουν κάποιον στην Εκκλησία, και τον εκάνουν χειρότερο απ' τον εαυτό τους...
Κι όλ' αυτά πού, παρακαλώ; Στην Εκκλησία! Δηλαδή στο χώρο των χαρισμάτων και των υπερφυσικών δωρεών, της ειρήνης, της άνεσης και της ομορφιάς!
Κι όμως, αυτός ο χώρος διαστράφηκε τόσο που οι λέξεις "άνεση, χάρη, ομορφιά" ν' ακούγονται σκανδαλώδεις μέσα σ' αυτόν...