Ο Πλίνιος ήταν, ίσως, ο μεγαλύτερος Ρωμαίος ιστορικός.Υπήρξε φίλος του αυτοκράτορα Τραϊανού και αντιπρόσωπός του στην επαρχία της Βιθυνίας της Μ. Ασίας.
Το 111 μ.Χ. στέλνει επιστολή στον αυτοκράτορα και τον ενημερώνει σχετικά με τη νέα θρησκεία, τον Χριστιανισμό.
Γράφει επί λέξη:
"Το μίασμα αυτής της δεισιδαιμονίας (δηλ. του χριστιανισμού) εκτείνεται όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στα χωριά και στους αγρούς. Η μόνη ενοχή ή πλάνη των χριστιανών είναι ότι συνηθίζουν να συγκεντρώνονται σε ορισμένη ημέρα, πριν την ανατολή του ηλίου, και να αναπέμπουν ύμνο στο Χριστό σαν σε Θεό..."
Απ' το απόσπασμα αυτό προκύπτουν τα εξής:
- Ο Πλίνιος είναι βέβαιος για την ιστορική ύπαρξη του Χριστού. Αν ο ίδιος τον αμφισβητούσε, ή αν η ιστορικότητα του Χριστού ήταν αμφισβητήσιμη στην εποχή που έγραφε, τότε σίγουρα θα ανέφερε στον αυτοκράτορα πως οι χριστιανοί πιστεύουν σε μύθους ή, έστω, σε "κάποιον" Χριστό.
- Ο μεγάλος Ρωμαίος ιστορικός αρνείται μόνο την θεότητα του Χριστού, γι' αυτό και γράφει πως οι χριστιανοί του αναπέμπουν ύμνους "σα Θεό"...
3 σχόλια:
Με την ανάρτηση αυτή κλείνει το σύντομο αφιέρωμα στην ιστορικότητα τουπροσώπου του Χριστού.
Ακολουθεί ένα άλλο αφιέρωμα στην ύπαρξη ή μη του "κρυφού σχολειού", και ίσως επανέλθουμε στη θεότητα (αυτή τη φορά) του Χριστού...
Έχει πλάκα πώς εκτιμούμε τι θα έγραφε ένας ιστορικός σε μία επιστολή, όταν ο ίδιος δεν έχει ούτε ένα βιβλίο του που να αναφέρεται σε θρησκείες άλλων λαοτήτων της εποχής. Πώς βγάζετε εσείς οι θεολόγοι τέτοια φιλολοφικά κι ιστορικά αυθαίρετα συμπεράσματα δεν καταλαβαίνω.
Από πού η βιβλιογραφία;
Δείμε, δεν φιλοδοξώ να γράψω κάτι πρωτότυπο.
Κάποιες απόψεις μου σταχυολογώ και γράφω κυρίως από στήθους.
Τα αποσπάσματα των ιστορικών για τον χριστιανισμό τα βρίσκει κανείς σε κάθε ιστορία.
Είναι πασίγνωστα...
Δημοσίευση σχολίου