Όπως ξαναγράψαμε, ο Χριστιανισμός είναι μια συρραφή διαφόρων θρησκευτικών παραδόσεων της Ανατολής, χωρίς ο ίδιος να έχει προσφέρει κάτι το ιδιαίτερα πρωτότυπο.
Σήμερα θα αναφέρουμε δυο ενδεικτικά παραδείγματα:
Στο περίφημο "Βιβλίο των Νεκρών", οι αρχαίοι Αιγύπτιοι διατυπώνουν με σαφήνεια αυτό που ο Χριστιανισμός αποκαλεί "Δευτέρα Παρουσία της Κρίσεως".
Σύμφωνα με την αιγυπτιακή παράδοση, πριν ο άνθρωπος φτάσει στη μακαριότητα του Παραδείσου πρέπει να περάσει απ' το φοβερό Δικαστήριο του Θεού Όσιρη.
Ο μεγάλος αυτός Θεός κάθεται στον ένδοξο θρόνο του, παρακολουθεί το ζύγισμα της καρδιάς του νεκρού κι αν το αποτέλεσμα δεν είναι θετικό τον παραδίδει στον "εξολοθρευτή".
Το δεύτερο παράδειγμα αφορά την ελπίδα για ανάσταση των νεκρών, που είναι εξίσου έντονη στην αρχαία περσική θρησκεία και στον Ζωροαστρισμό.
Ο Ζαρατούστρα δίδασκε πως ο άνθρωπος καθορίζει το μέλλον του διαλέγοντας μεταξύ καλού και κακού.
Στο τέλος των καιρών θα κριθούν όλοι οι άνθρωποι, αφού αναστηθούν προκειμένου να μετάσχουν στην Τελική Κρίση.
Όσοι ξεπεράσουν με επιτυχία το στάδιο αυτό θα συνεχίσουν να ζουν στη γη που θα μετατραπεί σε τόπο χωρίς θλίψη, αρρώστια και θάνατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου