Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Ο Χριστιανισμός είναι προϊόν του θρησκευτικού συγκρητισμού!

Για να καταλάβουμε κάτω από ποιες συνθήκες διαμορφώθηκε ο Χριστιανισμός, πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά την ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή.
Σε γενικές γραμμές, απ' τον 3ο αι. π.Χ μέχρι το 4ο αι. μ.Χ., απ' την Ισπανία ως την μακρινή Ινδία επικρατούσε ένα ιδιόμορφο καθεστώς παγκοσμιοποίησης και ανάμειξης των πάντων: θρησκειών, φιλοσοφιών, τρόπων ζωής...
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα:
Μετά το θάνατο του Μεγαλέξανδρου η Αίγυπτος πέρασε στα χέρια της δυναστείας των Πτολεμαίων.
Οι νέοι εξουσιαστές έπρεπε να κάνουν τους αναγκαίους θρησκευτικούς-πολιτισμικούς συμβιβασμούς για να διατηρηθεί η ψυχική και εδαφική ενότητα του κράτους.
Αρχικά ικανοποίησαν την απαίτηση των ελληνιστών Ιουδαίων της Αλεξάνδρειας, και μετέφρασαν στα ελληνικά τη Βίβλο τους (Παλαιά Διαθήκη).
Παράλληλα προχώρησαν στη δημιουργία ενός νέου Θεού, του Σέραπι, που θα αποτελούσε τη συγκολλητική ουσία μεταξύ του ντόπιου αιγυπτιακού πληθυσμού και των Ελλήνων Εθνικών.
Ειδικό "θρησκευτικό συνεργείο", αυτό που εγώ ονομάζω "40 κατασκευαστές θρησκειών προτείνουν...", ανέλαβε να ολοκληρώσει με επιτυχία το σχέδιο.
Πήραν στοιχεία απ' τον αρχαίο αιγυπτιακό θεό Όσιρη, τ' ανάμειξαν με τη λατρεία του Πλούτωνα και της Δήμητρας, κι έδωσαν στο νέο "μείγμα" το όνομα μιας παλιάς αλλά ασήμαντης θεότητας: Σέραπις.
Αυτόν τον πάντρεψαν με την Ίσιδα, κι εξέχοντες ποιητές ανέλαβαν να γράψουν εκλεκτούς ύμνους στο νέο Μεγάλο Θεό.
Στην Αλεξάνδρεια χτίστηκε προς τιμήν του το Σεράπειον, ο μεγαλύτερος και λαμπρότερος ναός της Μεσογείου, και το γλυκό έδεσε...
Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τον Χριστιανισμό.
Γύρω απ' το πρόσωπο του Ιουδαίου Ιησού ενώθηκαν αιγυπτιακοί, περσικοί, ιουδαϊκοί κι ελληνικοί μύθοι, προστέθηκε μπόλικη δόση από Ορφέα, Όσιρη, Μίθρα και Διόνυσο, αφομοιώθηκαν κάπως άτσαλα θρησκειο-φιλοσοφικά στοιχεία του Ινδουισμού-Βουδισμού-Τζαϊνισμού-Κομφουκιανισμού, η ορολογία της ελληνικής φιλοσοφίας κυριολεκτικά "λεηλατήθηκε", κι έτσι μας προέκυψε ο "Χριστιανισμός του 4ου αιώνα", που είχε ελάχιστη έως καθόλου σχέση μ' εκείνον των δύο πρώτων αιώνων.
Έπρεπε όμως να κατασκευαστεί μια νέα συγκολλητική ουσία για την κατακερματισμένη κοινωνικά, εθνικά και πολιτιστικά ρωμαϊκή αυτοκρατορία...

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Κι ο Χριστιανισμός ήταν κάτι σαν τον ... ΣΥΡΙΖΑ!

To 1997 εκδόθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με τίτλο "Η δίκη και ο θάνατος του Ιησού από την εβραϊκή σκοπιά".
Συγγραφέας του ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης του Ισραήλ και δικαστής Τσάιμ Κον.
Κατά τη γνώμη του αποκλειστικά υπεύθυνοι για την καταδίκη του Ιησού με την κατηγορία της εξέγερσης και της εσχάτης προδοσίας ήταν οι Ρωμαίοι.
Ο Ιησούς ήταν αγαπητός στο λαό, και οι θρησκευτικοί ηγέτες προσπάθησαν να τον σώσουν πείθοντάς τον να αποποιηθεί τον τίτλο του "Βασιλιά του Ισραήλ".
Καλώς ή κακώς, το Ισραήλ έναν βασιλιά είχε πλέον, τον Καίσαρα, κι όποιος αυτοαποκαλούνταν "Βασιλιάς" διέπραττε το αδίκημα της "εσχάτης προδοσίας" σύμφωνα με τη ρωμαϊκή νομοθεσία.
Την άποψη αυτή δεν πρέπει να σπεύσουμε να την απορρίψουμε.
Είναι γνωστό πως ο Ιησούς δεν απάντησε αρνητικά όταν ο Πιλάτος τον ρώτησε "αν είναι Βασιλιάς των Ιουδαίων".
Ουσιαστικά αυτοενοχοποιήθηκε στερώντας απ' τον Δικαστή του τη δυνατότητα να τον απαλλάξει, έστω "λόγω αμφιβολιών".
Οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων ήταν ένα απέραντο μωσαϊκό.
Στις τάξεις τους έβρισκες χιλιαστές, νεοπλατωνικούς, γνωστικούς, μανιχαίους, μοντανιστές, κοινωνικούς επαναστάτες, ακραίους αντιρωμαίους αλλά και φιλορωμαίους.
Στους τελευταίους ανήκαν εκείνοι που απέδιδαν την ευθύνη της σταύρωσης του Ιησού αποκλειστικά στους Ιουδαίους. 
Είχαν φτάσει μέχρι του σημείου ν' αγιοποιήσουν τον Πιλάτο, ισχυριζόμενοι πως στη συνέχεια του βίου του έγινε Χριστιανός και μαρτύρησε για την πίστη του.
Στη "φιλορωμαϊκή" χριστιανική πτέρυγα ανήκαν και οι συντάκτες της "Επιστολής", στην οποία ο Παύλος υποτίθεται πως προτρέπει τους πιστούς να δείχνουν υπακοή στους κυβερνήτες τους γιατί κάθε εξουσία προέρχεται απ' το Θεό.
Κι ενώ ο "Παύλος" υποδεικνύει την υπακοή στον Καίσαρα, ο ευαγγελιστής Ιωάννης με την "Αποκάλυψή" του ξεσηκώνει τους χριστιανούς σε πόλεμο μέχρις εσχάτων με το θηρίο-Νέρωνα!

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Το σεντόνι του Τουρίνο...

Ελπίζω να μην πιστέψατε την προηγούμενη ανάρτησή μου πως ο Χριστός ήταν γυναίκα.
Άντρας 100% ήταν ο Ιησούς, αλλά αλλού είναι νομίζω το πρόβλημα.
Τι ήταν ο Ιησούς?
Γιος Θεού ή ανθρώπου?
Στην απάντηση ίσως μας βοηθήσει το περιβόητο "σεντόνι του Τουρίνου", που φυλάγεται στον Καθεδρικό ναό της πόλης.
Κάποιες αρχικές έρευνες, με ανάλυση ραδιοάνθρακα, "απέδειξαν" πως ήταν μεσαιωνικό κατασκεύασμα.
Αλλά νεώτερες αναλύσεις απέδειξαν πως το σεντόνι εκτέθηκε σε πυρκαγιά το 1532, οπότε το ύφασμα εμπλουτίστηκε με καινούργιο άνθρακα κι έτσι "παραπλάνησε" την αρχική έρευνα.
Για να μην τα πολυλογώ, υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες πως το συγκεκριμένο σεντόνι είναι απ' την εποχή του Ιησού.
Κι έχει το αποτύπωμα ενός σταυρωμένου άντρα ύψους 1:80, με πραγματικά ίχνη αίματος ομάδος ΑΒ και υγρό από πληγές.
Επίσης βρέθηκαν υπολείμματα αλόης και μύρου, δηλαδή αντιπροσωπευτικά δείγματα ιουδαϊκών τελετών ταφής, καθώς και γύρη από φυτά που είναι χαρακτηριστικά της Ιερουσαλήμ!
Η Δυτική Εκκλησία κρατάει χαμηλούς τόνους και δεν υπερπροβάλλει το γεγονός.
Όχι βέβαια από μετριοπάθεια και σεμνότητα.
Άλλη είναι η πραγματική αιτία.
Οι αναλύσεις αίματος που έγιναν απέδειξαν πως ο εικονιζόμενος άντρας διέθετε γενετικό υλικό που μόνο με σπερματοζωάριο μεταδίδεται.
Με άλλα λόγια είχε έναν κανονικό πατέρα και δεν ήταν "γιος Θεού"...

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Ο Χριστός ήταν γυναίκα!

Στην προηγούμενη ανάρτηση αναρωτιόμασταν αν ο Θεός έχει χιούμορ.
Ε, λοιπόν, και χιούμορ έχει και μεγάλα χουνιέρα κάνει στους στενόμυαλους ανθρώπους!
Και η μεγαλύτερη πλάκα που έκανε ο Θεός στο υποκριτικό και σκληρόκαρδο ιερατείο, αλλά και στο φανατισμένο πλήθος των θρησκόληπτων, ήταν το φύλο του σαρκωθέντος Παιδιού Του.
Σήμερα αποκαλύπτουμε για πρώτη φορά παγκοσμίως το μεγάλο μυστικό: ο Ιησούς ήταν γυναίκα!
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή:
Στο Ευαγγέλιο διαβάζουμε πως η σύλληψη της Μαριάμ έγινε "ασπόρως", δηλαδή χωρίς σπαρματοζωάριο.
Με άλλα λόγια ούτε σεξουαλική συνουσία έλαβε χώρα ούτε το Άγιο Πνεύμα εισήγαγε στη μήτρα της ανδρικό σπέρμα.
Συνεπώς έχουμε μια θαυματουργή "τεχνική γονιμοποίηση" του γυναικείου ωαρίου.
Έλα, όμως, που η επιστήμη έρχεται να μας πει μερικά μη αμφισβητούμενα πλέον πραγματάκια.
Όπως, π.χ., πως η γυναίκα είναι αδύνατο να γεννήσει άντρα χωρίς τη συμμετοχή σπέρματος.
Γιατί ο άντρας χαρακτηρίζεται απ' το χρωμόσωμα ΧΥ, αλλά ο παράγων Υ δεν υπάρχει στο ωάριο αλλά μόνο στο σπερματοζωάριο.
Με πιο απλά λόγια, η γυναίκα χωρίς το αντρικό σπέρμα μπορεί να γεννήσει μόνο γυναίκα!
Οπότε, προκύπτει αβίαστα πως το Παιδί του Θεού που γεννήθηκε χωρίς "σπέρμα αντρός" ήταν γυναίκα.
Αλλά οι Ιουδαίοι ήταν τόσο μισογύνεις και σκληρόκαρδοι που τον έβλεπαν σαν άντρα...
Υ.Γ.: Υπενθυμίζω πως ο προφήτης Ησαϊας μιλούσε για "Παιδί" κι όχι για "Υιό" του Θεού. Άρα άφηνε ανοιχτό το ζήτημα του φύλου του...

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Η ιερωσύνη των γυναικών

Aς ξεκινήσουμε με το "βαρύ πυροβολικό" όσων μάχονται την ιεροσύνη των γυναικών: τον Απόστολο Παύλο.
Που έγραψε πως η γυνή πρέπει "να φοβήται τον άντρα", άρα, κατά τη συλλογιστική του, δεν μπορούμε να μιλάμε για ισοτιμία των δύο φύλων.
Τόσο υπέροχα...
Κατ' αρχήν, με ανατριχιάζει και μόνο η σκέψη πως από μια φράση ενός Αποστόλου κάποιοι είναι διατεθειμένοι να απορρίψουν μια απ' τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του σύγχρονου πολιτισμού, κι αναφέρομαι φυσικά στην ισότητα κι ισοτιμία των δύο φύλων.
Κατά δεύτερον, από μικρά παιδάκια μάς μάθαιναν στο σχολείο πως στη συγκεκριμένη φράση του Παύλου, η λέξη "φόβος" σημαίνει "σεβασμός" κι όχι πως ο άντρας πρέπει να προκαλεί τρόμο στη γυναίκα, ούτε ότι υπονοεί κάποια ιεραρχική σχέση μεταξύ τους.
Ασφαλώς, ο αμοιβαία οφειλόμενος σεβασμός δεν καταργεί αλλά, αντίθετα, ουσιαστικοποιεί και βαθαίνει την ισότητα.
Αλλά μια και το 'φερε η κουβέντα, θα ήθελα να σας θυμίσω  πως ο Παύλος είπε κι άλλα "πράγματα".
Όπως, π.χ., καλούσε τους πιστούς να είναι υπάκουοι στους Ρωμαίους Αυτοκράτορες. 
Που κυβερνούσαν δικτατορικά.
Μπορούμε άραγε απ' αυτή τη φράση να συνάγουμε πως το καλύτερο πολίτευμα είναι η δικτατορία;
Επίσης, καλούσε τους δούλους να είναι υπάκουοι και πιστοί στ' αφεντικά τους.
Μήπως, άραγε, πρέπει να γίνουμε και υποστηριχτές του θεσμού της δουλείας;
Από κει κι ύστερα τι να πω;
Εκπλήσσομαι που θεωρείται "ισχυρό" επιχείρημα ότι "η γυναίκα εκφράζει περισσότερο την πτωτική κατάσταση"!
Και που θεμελιώνεται αυτό;
Στο γεγονός ότι το "Πηδάλειο" απαγορεύει στη γυναίκα να εισέρχεται στο Ιερό Βήμα λόγω της περιόδου της!
Με άλλα λόγια, η επίσημη Εκκλησία "τους" (γιατί έτσι όπως την έκαναν αποκλείεται να είναι και εκκλησία "μας") θεωρεί τη γυναικεία περίοδο "κατάρα", "αισχρότητα", "πτώση"...
Αυτή τη φυσιολογική λειτουργία που αποτελεί τη μεγαλύτερη ευλογία του Θεού στον άνθρωπο!
Γιατί χάρη σ' αυτή ο άνθρωπος καθίσταται συνδημιουργός του Θεού...
Αλλά να σας πω κάτι;
Προσωπικά δεν τους κακίζω όλους αυτούς!
Αν κάποιος ευθύνεται δεν είστε εσείς.
Αλλά ο ίδιος ο Χριστός!
Που αν διέθετε χιούμορ και ήθελε να σας κάνει μεγάλο χουνέρι θα έπρεπε να είχε γεννηθεί γυναίκα....

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Αυγουστιάτικο προσκύνημα στη Μέκκα (Ε΄) - Απαγορεύεται το εργενιλίκι!

Το Ισλάμ αντιμετωπίζει θετικά τον έρωτα, αλλά μόνο στα αυστηρά πλαίσια του γάμου.
"Νομίζω πως τα καταφέρνω χωρίς φαϊ ή νερό", έλεγε ο Προφήτης, "ποτέ όμως χωρίς γυναίκες!" (προσέξτε, παρακαλώ, τον πληθυντικό... "γυναίκες").
Η σεξουαλική απόλαυση όχι μόνο επιτρέπεται στο Ισλάμ, αλλά και αποτελεί πράξη ευλάβειας!
Ο ανέραστος μουσουλμάνος θεωρείται ελαττωμένης ευσέβειας!
Κάτι γεροντοπαλίκαρα σαν κι εμένα δεν καλοπερνάνε στο Ισλάμ.
"Δυο γονυκλισίες του παντρεμένου ισοδυναμούν με εβδομήντα του ανύπαντρου", λέει ένας φίλος μου ιμάμης...

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Αυγουστιάτικο προσκύνημα στη Μέκκα (Δ΄) - Αν λέτε "χοντροκώλες" τις Ελληνίδες, πού να δείτε τις Αιγύπτιες...

Όσο οι πιστοί παραμένουν στη Μέκκα απαγορεύεται αυστηρά κάθε "κακή" πράξη.
Αυτό όμως δεν εμπόδισε ένα μεγάλο μακελειό στις 31 Ιούλη του 1997.
Τότε, δεκάδες χιλιάδες Ιρανοί έκαναν στην πόλη δυναμική διαδήλωση, επενέβη ο στρατός και 402 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι περισσότεροι απ' τον πανικό.
Ξαφνικά, εμφανίζεται ένα φορτηγό ψηγείο.
Οι πόρτες του ανοίγουν και δύο υπάλληλοι, μάλλον Πακιστανοί, αρχίζουν να πετούν στο συγκεντρωμένο πλήθος χιλιάδες σακουλάκια με παγωμένο νερό.
Μια επιγραφή σε λάθος γαλλικά γράφει: "καθαρό νερό, βασιλικό δώρο στον προσκηνυτή"!
Σ' ένα άλλο σημείο γίνεται δωρεάν διανομή φαγητού: ξεροί χουρμάδες και ψωμί.
Φουρνιές κι οι πεινασμένοι. Καθημερινή κατάσταση στη Μέκκα...
Πάντως, ένα απ' τα καλά του Ισλάμ είναι πως σε κάνει να μην νιώθεις ποτέ εξαθλιωμένος.
Αισθάνεσαι, στην χειρότερη περίπτωση, ξεπεσμένος αριστοκράτης...
Κοντά στο ναό είναι και η πιάτσα των βαστάζων.
Γεροδεμένοι αραπάδες που μεταφέρουν πάνω σε φορεία, έναντι αμοιβής, ανάπηρους, ηλικιωμένους κι αρρώστους.
Κάποιος υπανίσσεται πως η δουλειά τους είναι εύκολη.
Αλλά ο Νιγηριανός κούλης τον αποστομώνει: "Έχεις ποτέ σου κουβαλήσει Αιγύπτια 280 κιλών;"