Ραβίνος κι όχι Χριστιανός ήταν ο Ιησούς!

Ας συνοψίσουμε όσα μέχρι τώρα έχουμε πει για τον ιστορικό Ιησού:

Ήταν ένας απ’ τους σημαντικότερους ραβίνους της εποχής του, ηγέτης μιας μετριοπαθούς επαναστατικής ομάδας Ζηλωτών απ’ τη Γαλιλαία.

Ήταν βαθύς γνώστης της ιουδαϊκής γραμματείας και κύριος άξονας της διδασκαλίας του ήταν η κατάργηση της στείρας τυπολατρίας και η στροφή προς τον έσω άνθρωπο, με έμφαση στις εσωτερικές του προθέσεις-κίνητρα κι όχι στις εξωτερικές πράξεις.

Γνώριζε μεθόδους θεραπειών δια της υπνώσεως και αυθυποβολής και διέθετε μοναδική διαλεκτική ικανότητα.

Γι’ αυτό και οι ελληνίζοντες τον αποκαλούσαν "Ιουδαίο σοφιστή".

Γύρω στα 30 μ.Χ., τις παραμονές του εβραϊκού Πάσχα, ο Ιησούς ηγήθηκε μιας περιορισμένης επαναστατικής κίνησης που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή κατάληψη του Ναού του Σολωμόντα.

Αυτό φαίνεται και στα Ευαγγέλια από δύο γεγονότα:

α) Τη θριαμβευτική είσοδο στην πόλη ("Κυριακή των Βαΐων") ως Μακκαβαίος ελευθερωτής.

β) Την εκδίωξη των εμπόρων απ’ τον περίβολο του Ναού.

Η ρωμαϊκή φρουρά επενέβη αμέσως, οι σύντροφοι του Ιησού σκόρπισαν τρομαγμένοι, ίσως και κάποιοι τον πρόδωσαν συνειδητά, ο ίδιος συνελήφθη, δικάσθηκε αμέσως και καταδικάσθηκε σε σταυρικό θάνατο όπως συνέβαινε με τους επαναστάτες εκείνης της εποχής.

Αποδείξεις πως ο Ιησούς ήταν εξέχων ραβίνος βρίσκουμε αρκετές στα Ευαγγέλια της Εκκλησίας.

Κατ’ αρχήν βλέπουμε έντονο το φαινόμενο των "ιερών επτάδων" που συναντάμε στην εβραϊκή Βίβλο:

Επτά οι μακαρισμοί στην επί του Όρους Ομιλία, επτά τα "ουαί" κατά των Φαρισαίων, επτά οι συμβολισμοί της Βασιλείας του Θεού, η εντολή να συγχωρείς τον συνάνθρωπο όχι επτά αλλά εβδομήντα επτά φορές κλπ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ραβινικής προσευχής είναι και το "Πάτερ ημών"!

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως απευθύνεται αποκλειστικά στον Πατέρα-Γιαχβέ, χωρίς καμία αναφορά στον τριαδικό θεό των Χριστιανών.

Η προσευχή διαιρείται (πάλι) σε επτά παρακλήσεις και μοιάζει καταπληκτικά με δυο πανάρχαιες ιουδαϊκές προσευχές:

α) Μια ιερή προσευχή που ψάλλουν οι Εβραίοι στις κηδείες τους ξεκινάει ως εξής:

"Δόξα σοι και αγιασθήτω το μεγάλο όνομά Του στον κόσμο που δημιούργησε σύμφωνα με το θέλημά Του, και ελθέτω η Βασιλεία Του στη ζωή μας και στη ζωή όλου του οίκου Ισραήλ".

β) Στη γιορτή της εβραϊκής Πρωτοχρονιάς ψάλλεται μεταξύ άλλων και η εξής προσευχή:

"Πάτερ ημών, Βασιλιά μας, έχουμε αμαρτήσει ενώπιόν Σου.

Πάτερ ημών, Βασιλιά μας, δεν υπάρχει για μας άλλος Βασιλιάς εκτός από Σένα.

Πάτερ ημών, Βασιλιά μας, ορισθήτω το θέλημά Σου, σύμφωνα με το όνομά Σου.

Πάτερ ημών, Βασιλιά μας, για χάρη Σου ελέησον ημάς.