Απ’ το ημερολόγιο ενός προσκυνητή Ε’ (Στο βουδιστικό μοναστήρι της Ταϊλάνδης)

Ένας μαθητής ρώτησε το Βούδα:

- Πώς θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στις γυναίκες;

- Σα να μην τις είδατε!

- Αλλά αν τις δούμε, τι πρέπει να κάνουμε;

- Να μην τους μιλήσετε!

- Κι αν μας μιλήσουν εκείνες;

- Ε τότε... να είστε γεμάτοι προσοχή κι επίγνωση!

Παρατήρησα πως οι Ταϊλανδέζες χωρικές μόλις δουν βουδιστή μοναχό γονατίζουν και κάθονται στις φτέρνες τους.

"Γιατί το κάνουν αυτό;", ρώτησα τον Μαλαισιανό φίλο μου.

"Για να μην μας βάζει σε πειρασμό το σχήμα του σώματός τους!", απάντησε.

Το απόγευμα επισκέφτηκε το μοναστήρι μας ένας σύγχρονος άγιος του ταϊλανδέζικου βουδισμού.

"Είμαι σε θέση να σας δώσω προσευχές για να διώξετε όλους τους πνευματικού σας εχθρούς!", μας διαβεβαίωσε.

"Αλλά δεν διαθέτω τίποτα που θα σας προστατέψει απ’ το κτήνος με τα απαλά κέρατα στο στήθος!"

Μάλιστα... 

Άκουσα κι αν άκουσα, αλλά τις γυναίκες "κτήνη με απαλά κέρατα στο στήθος" δεν τις λένε ούτε οι πιο έξαλλοι παλαιοημερολογίτες στ’ Αγιονόρος!

Ένιωσα λίγο σα να βρίσκομαι στο "κλουβί με τις τρελές"!

Βρήκα μια πρόφαση και πετάχτηκα στην γειτονική επαρχιακή πόλη.

Εδώ οι γυναίκες δεν γονατίζουν στις φτέρνες μόλις δουν καλόγερο.

Οπότε μπορείς να δεις το σώμα τους να διαγράφεται κάτω απ’ τα ρούχα τους.