Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Εμείς πόσο καιρό θα "κουβαλάγαμε" μια τέτοια γυναίκα;

Δυο μοναχοί Ζεν ήθελαν να περάσουν ένα ποτάμι.
Ξάφνου εμφανίζεται μια νέα και όμορφη κοπέλα και τους παρακάλεσε να την κουβαλήσουν απέναντι διασχίζοντας τα ορμητικά νερά. 
Και οι δυο μοναχοί είχαν πάρει φριχτούς όρκους να μην αγγίξουν ποτέ γυναίκα στη ζωή τους.
Χωρίς να διστάσει, ο πιο ηλικιωμένος μοναχός σήκωσε την κοπέλα, την έβαλε στην πλάτη του και την πέρασε απέναντι.
Τα δυο καλογέρια συνέχισαν το δρόμο τους χωρίς να που κουβέντα.
Τρεις ώρες αργότερα, ο νεαρότερος μοναχός ξέσπασε:
"Είμαστε ή δεν είμαστε μοναχοί; Γιατί γέροντα κουβάλησες αυτή τη γυναίκα;"
Κι ο γέρος μοναχός απάντησε:
"Εγώ την έχω αφήσει εδώ και πολλές ώρες, εσύ γιατί την κουβαλάς ακόμη;"

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Ινδία: η "Χώρα των Αγίων" (Γ')

Ο σουάμι-Μαχακρίσνα έχει τη φήμη πως είναι πάνω από 300 ετών!

Πίνει άφοβα τα ισχυρότερα δηλητήρια, αιωρείται πάνω απ’ τα νερά του Γάγγη, κρύβεται κάτω από τα κύματα, το κορμί του μένει εκτεθειμένο ώρες ατέλειωτες στον ανελέητο ινδικό ήλιο.

Αν και σπανίως τρώει, ζυγίζει πάνω από 150 κιλά!

"Το υλικό σώμα είναι συμπυκνωμένη ενέργεια", μας λέει, "γι’ αυτό μπορείς να το κάνεις ό,τι θέλεις".

Κυκλοφορεί πάντα ολόγυμνος χωρίς να έχει επίγνωση της γύμνιας του.

Η αστυνομία δεν τον κυνηγάει πλέον, τον θεωρεί ως "μεγάλο προβληματικό παιδί" και δεν τον αγγίζει.

Στην αρχή τον συνελάμβανε και τον έκλεινε φυλακή για προσβολή της δημόσιας αιδούς.

Ώσπου ένα πρωί τον βρήκαν να αιωρείται ολόγυμνος πάνω απ’ την ταράτσα του κελιού του.

Μια παρόμοια θαυματουργική αποφυλάκιση περιγράφουν παραδόξως και οι "Πράξεις των Αποστόλων" της Καινής Διαθήκης.

Ένας φουκαράς με πολύ κόπο ανοίγει δρόμο μέσα στο πλήθος.

Πέφτει στα πόδια του σουάμι, τ’ αγγίζει ταπεινά κι αμέσως θεραπεύεται!

Ο σουάμι νιώθει φοβερή εξάντληση. Έχασε πολύ ενέργεια προκειμένου να γιατρέψει τον φουκαρά.

Παραπατάει έτοιμος να σωριαστεί χάμω.

Του προσφέρουν αμέσως ένα τεράστιο δοχείο τυρόγαλο που το κατεβάζει μονορούφι και συνέρχεται!

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Ινδία: η "Χώρα των Αγίων" (Β')

Ο γκουρού διάβασε τις σκέψεις μου και με κατσάδιασε:
"Σου μιλάω για πολύ σοβαρά θέματα κι ο νους σου ταξιδεύει αλλού"!
"Τι μπορώ να κάνω μ’ έναν τέτοιο δάσκαλο που μπαίνει και στις πιο μύχιες σκέψεις μου;",  είπα.
"Εσύ μου το ’δωσες αυτό το δικαίωμα", απάντησε, "Αν δεν είναι εντελώς απαραίτητο δεν παραβιάζω το άδυτο του νου των ανθρώπων. Ο άνθρωπος έχει το φυσικό προνόμιο να σκέφτεται κρυφά ό,τι θέλει"...
"Έχεις την άδειά μου δάσκαλε να μπαίνεις όποτε θες στο μυαλό μου"!
Ο γκουρού μας υποφέρει απ’ όλα τα είδη των ασθενειών.
Γιατί εκουσίως παίρνει πάνω του όλες τις αμαρτίες των μαθητών του.
Απαλλάσσει εμάς απ’ το αρνητικό μας κάρμα, αλλά αυτός πληρώνει βαρύ τίμημα.
Η μεταφυσική μέθοδος της μεταφοράς της ασθένειας, σωματικής και ψυχικής, είναι γνωστή σε ελάχιστους και πολύ εξελιγμένους γιόγκι.
Ο Ιησούς, ένας απ’ τους μεγαλύτερους γιόγκι της ιστορίας, έδωσε την ίδια του τη ζωή για τις αμαρτίες του κόσμου.
Υπέστη τον πιο επώδυνο και ταπεινωτικό θάνατο για να πάρει πάνω του τις συνέπειες του κάρμα των άλλων...

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Ταξιδεύοντας στην Ινδία (Α')

Στην Ινδία δεν μετράς αν δεν έχεις τον γκουρού σου, έστω κι αν ήρθες για λίγες μόνο μέρες.
Δεν άργησα να βρω τον δικό μου.
Τον λένε σουάμι Μουγκανάντα κι είναι ένας τσίτσιδος σκελετωμένος αναχωρητής με βαθουλωμένα μάγουλα και νεκρά άδεια μάτια.
Περπατάει ολόγυμνος στους δρόμους με το κυπελάκι του ζητιάνου στο χέρι του...
Όταν τον πρωτόδα ήταν χωμένος ανάποδα στην άμμο!
Φαινόταν σαν ένα εξόγκωμα του εδάφους που οι περαστικοί απέφευγαν να πατήσουν...
Περίμενα να ξεθαφτεί και του 'πιασα κουβέντα.
"Ξέρω πως είμαι η τελειότητα", μου λέει, "αλλά δεν πρέπει να το δηλώνω ευθέως! Μόνο να το υπαινίσσομαι. Δικό σας χρέος είναι να το ανακαλύψετε...".
Γνώρισα κι έναν θρησκευόμενο τζαϊνιστή.
Είναι αυστηρά χορτοφάγος και σέβεται κάθε μορφή ζωής.
Σκεπάζει το ποτήρι του με ειδικό δυχτάκι μην τυχόν και πέσει κανένα κουνουπάκι και το καταπιεί άθελά του.
Πριν κοιμηθεί καλύπτει το στόμα του με ειδική γάζα μην καταπιεί καμιά μύγα την ώρα που ροχαλίζει.
Και στην τουαλέτα δεν ρίχνει ποτέ νερό.
Ίσως φοβάται μην πνίξει κανένα ζωύφιο...

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Ινδία: η "Χώρα των Αγίων"! (Α')

Η Ινδία ήταν, είναι και θα είναι η "Χώρα των Αγίων"!
Ο Μπάμπα Χάντα είναι ο "Άγιος των Αρωμάτων".
Ξαναζωντανεύει μαραμένα λουλούδια, κάνει έναν άπλυτο άνθρωπο να μυροβλίζει, δίνει άρωμα στο πιο άοσμο χόρτο...
- Σουάμι, βάζετε το Θεό να φτιάχνει αρώματα για να κάνετε εσείς θαύματα?
- Σκοπός μου είναι να δείξω τη δύναμη του Θεού!
- Μα χρειάζεται αποδείξεις ο Θεός?
Λέει πως του πήρε 12 χρόνια για να μάθει την τέχνη να φτιάχνει αρώματα με αστρικό τρόπο.
Νομίζω πως τζάμπα σπατάλησε τόσα χρόνια απ' τη ζωούλα του.
Με λίγα κέρματα αγοράζεις από ένα αρωματοπωλείο ό,τι γουστάρεις...
Λένε πως ο Άγιος μπορεί να φτιάχνει και αντικείμενα απ' το τίποτα.
Του ζήτησα να φτιάξει πορτοκάλια, που 'ναι εκτός εποχής.
Αμέσως, τα μικρά ινδικά ψωμάκια που βρίσκονταν πάνω στο τραπέζι μετατράπηκαν σε λαχταριστά πορτοκάλια!
"Θα με υπνώτισε ο μπαγάσας", σκέφτηκα, "και βλέπω τα ψωμάκια για πορτοκάλια"!
Όμως ένας μαθητής του σουάμι τα έστιψε και μου πρόσφερε μια δροσερότατη πορτοκαλαδίτσα.
Κρίμα που δεν σκέφτηκα να του ζητήσω και λίγο ανθρακικό...

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Απ’ το ημερολόγιο ενός προσκυνητή H’ (Στο βουδιστικό μοναστήρι της Ταϊλάνδης)


Όσο περισσότερο ψάχνω τις θρησκείες τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα πως όλες τους αποτελούν μιαν αυταπάτη!
Πολλοί άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να πιστέψουν απόλυτα σε κάτι, έστω κι αν αυτό τους βασανίζει μια ολόκληρη ζωή...
Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι απόλυτα συμπαγές και πάνω κει να θεμελιώσουμε τη ζωή μας.
Θυμάμαι νεότερος που ήθελα πραγματικά να γίνω Χριστιανός.
Τελικά εκεί ήταν το πρόβλημα: πως ήθελα να γίνω κάτι!
Νόμιζα πως θα πεθάνει ο παλιός μου εαυτός και θα ξαναγεννιόμουν.
Αλλά ο παλιός μου εαυτός ούτε πέθανε ούτε ήθελε να πεθάνει.
Απλά μεταμορφώθηκε σ’ έναν ψευτο-χριστιανικό τύπο εαυτού!
Σ’ όλες τις θρησκείες επικρατεί η υποκρισία.
Οι Βουδιστές της Ταϊλάνδης δεν επιτρέπεται να σκοτώνουν ζώα.
Έλα όμως που τους αρέσει και το κρέας...
Γι’ αυτό στα σφαγεία χρησιμοποιούν μουσουλμάνους εργάτες!
Ρίχνουν τα οστρακοειδή ζωντανά στο βραστό νερό.
Κι οι ψαράδες πετούν τα ψάρια ζωντανά στη στεριά.
Δεν τα σκοτώνουν οι ίδιοι... μόνα τους ψοφάνε!
Στ’ απογευματινό τσάι διατύπωσα τις απόψεις μου δημόσια.
Ο Άτζαν μίλησε τελευταίος.
"Θεός είν’ αυτό που μένει όταν κάψεις όλα τ’ άλλα. Καλύτερα να μην έχεις άποψη, για ν’ αποδέχεσαι ό,τι έρχεται χωρίς προκαταλήψεις. Σταμάτα ν’ απολαμβάνεις τις απόψεις σου. Και κράτα μόνο τις απαντήσεις που βρήκες μόνος σου"...

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Απ’ το ημερολόγιο ενός προσκυνητή H’ (Στο βουδιστικό μοναστήρι της Ταϊλάνδης)

Είτε στ’ Αγιονόρος είσαι είτε στο Θιβέτ είτε στα βουδιστικά μοναστήρια της Ταϊλάνδης, τα συμπεράσματα είναι ίδια.
Οι μοναχοί κατασκευάζουν έναν ασφαλή εγωκεντρικό μικρόκοσμο, που τον βαφτίζουν αυτάρεσκα "άγιο" επειδή χιλιάδες αφελείς πιστοί κάνουν μπροστά τους μετάνοιες...
Φτιάχνουν ένα περιβάλλον χωρίς άγχος κι ανταγωνισμό, με όσο το δυνατόν λιγότερους "πειρασμούς", μια ζωή μονότονη μεν αλλά εύκολη.
Τα μοναστήρια όλων των θρησκειών βρωμάνε απ’ το μοναδικό πράγμα που δεν μπορώ ν’ ανεχτώ: την αυτοδικαίωση και την αυταρέσκεια!
Ο Άτζαν λέει το ίδιο που ακούς συχνά απ’ Αγιονορείτες ηγουμένους: "Το μοναστήρι δεν είναι τόπος γι’ αγίους αλλά γι’ αμαρτωλούς".
Τότε γιατί καλοί μου άνθρωποι επιτρέπετε σε κάποιους αφελείς ή επιτήδειους να σας ανυψώνουν σε πρότυπα αρετής;
Γιατί ανέχεστε να σας προσκυνούν, να σας τιμούν, να παίρνουν τα λόγια σας ως "μεγάλες προφητείες" και "θείες συμβουλές";
Αρνούμαι πλέον να τιμώ ανθρώπους που δεν αξίζουν το σεβασμό μου.
Σταματάω να συμμετέχω σ’ ένα ιδιοτελές θέατρο με φερετζέ αγιότητας!
Παύω ν’ ανέχομαι να βαπτίζει ο καθένας την τρέλα του, την τεμπελιά του, την ανασφάλειά του ... "πνευματικότητα", "αγιότητα", "προορατικότητα"!
Δίπλα μου ένας Γάλλος μοναχός μαζεύει δηλητηριώδεις σαρανταποδαρούσες και τις βάζει να τον δαγκώσουν.
Λέει πως "η παρατήρηση του πόνου είναι διαλογισμός"!
Εγώ το λέω ψυχασθένεια...

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Το άδοξο τέλος του Βούδα!

Ο Βούδας απέρριπτε τη μνησικακία και την εκδικητικότητα.
Ιδανικό τύπο ανθρώπου θεωρούσε αυτόν που "έχει καεί, έχει σβηστεί κι έχει προλάβει να κρυώσει"!
Ζητούσε απ’ τους μαθητές του ν’ αγαπάνε ακόμα και τον εχθρό τους:
"Όταν ληστές και δολοφόνοι σάς ακρωτηριάζουν με ένα πριόνι, όποιος θυμώσει δεν τηρεί τις εντολές μου. Απ’ το στόμα σας μην ξεφύγει λέξη κακίας, αλλά να παραμένετε φιλικοί, γεμάτοι αγάπη, χωρίς κρυφή εμπάθεια! ... Θα φωτίσουμε ολόκληρο τον κόσμο με ευθυμία γεμάτη αγάπη".
Εδώ ανοίγω μια παρένθεση, για να τονίσω πως το αυτάρεσκο επιχείρημα των Χριστιανών πως πρώτος ο Ιησούς κήρυξε την αγάπη προς τον εχθρό, δεν ισχύει.
Και δεν είναι μόνο ο Βούδας, που το έκανε 5-6 αιώνες προ Χριστού.
Στην Μπαγκαβάτ Γκιτά ("Το Θεϊκό Τραγούδι"), που γράφτηκε πριν τον Βούδα και ουσιαστικά αποτελεί μια σύνοψη των Βεδών, ακούμε τον προφήτη Κρίσνα να λέει: "Μου είναι ακριβός (= αγαπητός) ο άνθρωπος που η αγάπη του είναι ίδια και για τους εχθρούς του και για τους φίλους του).
Κλείνω παρένθεση...
Πάντως, μη νομίζετε πως οι Βουδιστές είναι και τίποτα .... αγιοπαίδια!
Πολλοί εγκληματίες και φυγόστρατοι κρύβονται στα μοναστήρια τους.
Για να μην μιλήσω για τις πολιτικές σκοπιμότητες που κάποιες φορές εξυπηρετούν... τα "καλά" τα δικά μας.
Κυκλοφορούν και πολλές ιστορίες για "σεξουαλικές αταξίες", ειδικά κάποιων "περιφερόμενων επαιτών" που ... "η καρδιά τους λερώθηκε απ’ τον πόθο μιας γυναίκας σχεδόν ακάλυπτης".
Στην Ελλάδα λέμε "να φυλάγεσαι απ’ τα πισινά του μουλαριού κι απ’ τα μπροστινά του καλογέρου"!
Ε, λοιπόν, ο Βούδας την πάτησε απ’ τα "μπροστινά" του γουρουνιού.
Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ήταν γύρω στα 80, του πρόσφερε κάποιος χοιρινά αμελέτητα, ο Βούδας τα έφαγε, έπαθε δυσεντερία και πάει καλιά του ο άνθρωπος...