Το έχουμε ξαναπεί χιλιάδες φορές: ο Χριστιανισμός δεν προσέφερε τίποτα το καινούργιο. Πήρε στοιχεία απ' όλες τις θρησκείες και φιλοσοφίες που κυκλοφορούσαν τους 4 πρώτους αιώνες, τα έβαλε σ' ένα μεγάλο καζάνι, τα ανακάτεψε κι έτσι προέκυψε αυτό που σήμερα λέμε "χριστιανική δογματική διδασκαλία".
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η ομοιότητα του Χριστιανισμού με το Στωικισμό.
Ειδικά η ταυτότητα των ηθικών κριτηρίων είναι πράγματι εντυπωσιακή.
Φυσικά, κι εδώ οι Χριστιανοί κατέκλεψαν τη στωική διδασκαλία και βγήκαν κι από πάνω: χαρακτήρισαν τους Στωικούς "προ Χριστού Χριστιανούς" ή "εκ φύσεως κι όχι εξ αποκαλύψεως Χριστιανούς"!
Πολλά απ' τα γνωστότερα γνωμικά του Χριστιανισμού, όπως περί "αγάπης του πλησίον", "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι", "τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν κερδίσει τον κόσμο όλον και χάσει την ψυχή του" κ.λπ. είναι αμιγώς στωικά όχι μόνο κατά το πνεύμα αλλά, πολλές φορές, συνιστούν κατά γράμμα αντιγραφή.
Βέβαια, υπάρχουν και πολλές διαφορές, που οφείλονται σε επιδράσεις που δέχτηκε ο χριστιανισμός από άλλες πηγές.
Π.χ. στους Στωικούς δεν υπάρχει ο εβραϊκός μεσσιανισμός, η εσχατολογία και η κοινοκτημοσύνη, δεν αναγνωρίζεται η θεία φώτιση, η απάθεια κατακτιέται αποκλειστικά με την ανθρώπινη προσπάθεια χωρίς τη θεία χάρη, ενω απορρίπτεται η ανατολίτικη στάση της αδράνειας-αναμονής...
Ο Στωικισμός μπορεί σίγουρα να θεωρηθεί ένα απ' τα "προστάδια" του Χριστιανισμού.
Οι ομοιότητες ήταν πολύ πιο έντονες τους τρεις πρώτους αιώνες, πριν δηλαδή ο πρώιμος Χριστιανισμός αλλοιωθεί με την προσθήκη των χριστολογικών και τριαδικών δογμάτων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου