Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Το μυστήριο του Ιησού (ΙΗ’ - Ήταν αντιεξουσιαστής; Β’)

Στην προηγούμενη ανάρτηση αρχίσαμε να θίγουμε ένα φλέγον ζήτημα: ποια ήταν η στάση του Ιησού έναντι των κοσμικών εξουσιών; Και ποια πρέπει να είναι η στάση των χριστιανών έναντι των κρατικών αρχών;
Φυσικά το θέμα δεν πρόκειται να εξαντληθεί. Εμείς απλά συνεισφέρουμε στο σχετικό διάλογο, κάνοντας ορισμένες κρίσιμες παρατηρήσεις.
Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, καθώς ο Ιησούς κατευθυνόταν προς τα Ιεροσόλυμα, εμφανίζεται μπροστά του η μητέρα δύο εκ των μαθητών του, του Ιακώβου και του Ιωάννη. Και τον παρακαλεί, όταν ο ίδιος γίνει Βασιλιάς, να δώσει τα δυο μεγαλύτερα υπουργία στους γιους της.
Απ’ αυτό το επεισόδιο μπορούμε να βγάλουμε κατ’ αρχήν δύο σημαντικά συμπεράσματα:
α) Καθώς ο Ιησούς πορευόταν προς την πρωτεύουσα της Ιουδαίας, όλοι θεωρούσαν πως θα ηγούνταν ενός επαναστατικού κινήματος που θα απελευθέρωνε τους Ιουδαίους και θα εγκαθιστούσε μια νέα ιουδαϊκή δυναστεία, σαν εκείνη του Δαυίδ.
β) Για την εσφαλμένη αυτή εντύπωση της πλειοψηφίας σίγουρα ευθύνεται και ο ίδιος ο Ιησούς. Μετά από τρία χρόνια δημόσιας δράσης δεν θα έπρεπε να είχε αφήσει στο φλου ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Άρα, κάπου θα βόλευε και τον ίδιο η διατήρηση μιας τέτοιας ασάφειας...
Πολύ ενδιαφέρουσα όμως είναι η απάντηση του Ιησού στις απαιτήσεις της μητέρας.
Κατ’ αρχήν κάνει μια διαπίστωση-διακήρυξη: όλοι οι ηγέτες των εθνών τυραννούν τα έθνη και τα υποδουλώνουν!
Με άλλα λόγια, όποιο κι αν είναι το πολίτευμα ενός κράτους, όποιοι κι αν είναι οι ηγέτες του, ακόμα και "άγιοι", θα γίνουν αργά ή γρήγορα τύραννοι. Γιατί η εξουσία διαφθείρει και οδηγεί αναπότρεπτα στην αυθαιρεσία.
Το δεύτερο σκέλος της απάντησης περιλαμβάνει την πρόταση του Ιησού για την πολιτική οργάνωση των οπαδών του. Ουσιαστικά τους λέει πως για να εξαλειφθεί η τυραννία πρέπει να καταλυθεί η εξουσία και ό,τι τη συνοδεύει. Κι αυτό θα γίνει μόνο αν στη θέση της εξουσίας μπει η "υπηρεσία του συνανθρώπου". Δηλαδή αν οι ηγέτες γίνουν υπηρέτες κι όχι εξουσιαστές των άλλων.
Η πρόταση του Ιησού είναι πολύ ρομαντική αλλά εντελώς ανεφάρμοστη.
Κατά την άποψή μου η τυραννικότητα της εξουσίας μπορεί να ξεπεραστεί μόνο αν αφαιρέσουμε απ’ την εξουσία όλα εκείνα τα ιδιαίτερα προνόμια που κάνουν τους εκάστοτε εξουσιαστές να παλεύουν με νύχια και με δόντια (άρα και τυραννικά) να διατηρήσουν τους θρόνους τους.
Κάποιες λύσεις είχαν δοθεί στην αρχαιότητα: ανάδειξη των αρχόντων με κλήρωση, εναλλαγή όλων των πολιτών στις θέσεις εξουσίασης με ορισμένη εκ των προτέρων θητεία, άμεση δημοκρατία κ.λπ.
Θεωρώ αυτές τις "συνταγές" πολύ επιτυχημένες και εφαρμόσιμες στην εποχή μας, με τη βοήθεια και του διαδικτύου.
Αλλά προϋποθέτουν πλήρη ανατροπή του εκπαιδευτικού μας συστήματος και προσανατολισμό του στην παραγωγή ώριμων, υπεύθυνων, γεμάτων αυτοπεποίθηση πολιτών...

2 σχόλια:

hellel είπε...

Εξίσου ρομαντικό, θα έλεγα.. Μήπως "Είμαστε η 6η"; ( baruti.espivblogs.net/files/2014/05/Ζαπατίστας-είμαστε-η-6η-.pdf). Και οι εξουσιαστές, τα τσιράκια τους, και οι νοικοκυραίοι, απλά θα κάθονται να μας κοιτάνε; Ντουρούτι, Μαλατέστα τί λέτε; Μμμμ, γι αυτό πήρατε τα όπλα στην Ισπανία τελικά;. Μήπως ο Γαλλιλαίος είχε δίκιο που έλεγε: "ήλθον βάλει μάχαιρα;".

Ψονθομφανήχ είπε...

Τι να πω ρε φίλε hellel... Ότι τα πράγματα θ’ αλλάξουν
κάποτε, αυτό είναι σιγουρο. Πάντα αλλάζουν.
Αλλά αν θ’ αλλάξουν από πάνω ή κάτω ή προς ποια
κατεύθυνση, δεν ξέρω...

Εδώ δεν κέρω αν "Πτωχός" και "Ασκαρ"
είναι το ίδιο και το αυτό πρόσωπο...