Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Γνωριμία με τους Σούφι (Γ’ - Δεν υπάρχει "Εγώ"!)

Όπως λέγαμε τις προάλλες, οι Σούφι δεν πιστεύουν πως υπάρχουν "συνταγές" και στάνταρ τρόποι που οδηγούν στον Θεό. Κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του δρόμο. Πρέπει να μείνει ελεύθερος και ανεπηρέαστος να τον βρει.
Κάποτε, λέει, ο Μωυσής αντάμωσε έναν βοσκό που προσευχόταν στον Θεό με τον δικό του απλοϊκό και αγνό τρόπο. Εξηγούσε στο Θεό πόσο ήθελε να τον υπηρετεί, να του πλένει τα ρούχα, να τον ξεψειρίζει κ.λπ. 
Φρίκαρε ο Μωυσής, τον κατσάδιασε τον βοσκό για την απρέπεια που μιλούσε στο Θεό, αλλά αμέσως παρενέβη ο ίδιος ο Θεός βάζοντας στη θέση του τον Μωυσή και δίνοντάς του ένα καλό μάθημα πως ό,τι ταιριάζει και είναι καλό στον έναν άνθρωπο δεν ταιριάζει απαραίτητα και στους άλλους...
Οι Σούφι πιστεύουν πως ίδιος είναι ο Θεός όλων των θρησκειών. Ο Θεός δεν κλείνεται μέσα σε θρησκείες, δόγματα και λατρείες.
Το "τζιχάντ" οι Σούφι το ερμηνεύουν ως τον αδυσώπητο εσωτερικό αγώνα που κάθε άνθρωπος οφείλει να δώσει ενάντια στα πάθη και στις αδυναμίες του. Το "Εγώ" πρέπει να εξαφανιστεί και να αντικατασταθεί απ’ το "Εσύ".
Κάποιος, λέει, χτυπάει την πόρτα του Θεού.
"Ποιος είναι;", ρωτάει ο Θεός.
"Εγώ", απαντά εκείνος.
"Τότε φύγε, δεν υπάρχει χώρος εδώ για το εγώ".
Ο άντρας φεύγει, περνάει μερικούς μήνες ασκητικά στην έρημο, κατανοεί το λάθος του, επιστρέφει και ξαναχτυπά την πόρτα του Θεού.
"Ποιος είναι;"
"Εσύ!", απαντάει τώρα ο άντρας.
"Τότε πέρασε μέσα", αποκρίνεται ο Θεός.
Οι Σούφι περιγράφουν τη σχέση τους με το Θεό χρησιμοποιώντας ερωτική ορολογία. 
Άλλοτε παρομοιάζουν το Θεό με το φως ενός κεριού και τον άνθρωπο με νυχτοπεταλούδα που μια ακατανίκητη έλξη την τραβάει στο φως ώσπου τελικά πεθαίνει φλεγόμενη.
Κάποιοι χρησιμοποιούν και την μεταφορά των μεθυσμένων. Κι ας μην πίνουν ποτέ στη ζωή τους ούτε γουλιά οινοπνεύματος:
"Πνίξε με σ’ έναν ωκεανό οίνου
πριν η μικρή μου βάρκα βυθιστεί
στη δίνη του χρόνου"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: