Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Χριστιανοί και Μπεκτασίδες (του θεολόγου Σταύρου Βαλλίδη) Γ’ - Έκαναν όργια;)


Θα αναφερθούμε εδώ συνοπτικά για «το μυστικό» των Μπεκτασήδων. 
Οι Μπεκτασήδες δεν είχαν θρησκευτικές τελετές που τις τελούσαν δημόσια. Οι τελετές του τάγματος χαρακτηρίζονταν από απόλυτη μυστικότητα και τα «πιστεύω» τους φυλάσσονταν από τη δημοσιότητα. Αυτό είχε σαν συνέπεια να εξάψει την φαντασία των αγραμμάτων κοινωνιών στην Τουρκία.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι Μπεκτασήδες κατηγορήθηκαν ότι δεν ασκούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, όπως ορίζονταν από τον Ισλαμικό νόμο, είτε ασκούσαν κάποια από αυτά επιλεκτικά ή ακόμη όριζαν δικούς τους κανόνες.
Απαξίωση και περιφρόνηση θα επικρατήσει στις κοινωνίες της Μικράς Ασίας από μέρους των πιστών Μουσουλμάνων. Τέτοια ήταν η περιφρόνηση και οι κατηγορίες προς τους αιρετικούς Μπεκτασήδες, που ακόμη η καχυποψία αυτή θα περάσει και στις χριστιανικές κοινωνίες.
Οι Μπεκτασήδες έγιναν αντικείμενο συκοφαντίας, όταν τους κατηγορούσαν και τους κατηγορούσαν συχνά, για νυκτερινά όργια. Μιλάμε για το «Mum sondu» (η λαμπάδα έσβησε), ότι δηλαδή μετά το σβήσιμο των λαμπάδων που χρησιμοποιούσαν στις τελετές τους επιδίδονταν σε όργια. 
Οι τελετές των Μπεκτασήδων αρχίζουν με το άναμμα των λαμπάδων που είναι δώδεκα (12) εξαιτίας των δώδεκα ιμάμηδων των Σιϊτών. Στους Αλεβήδες, επίσης, υπήρχε το τελετουργικό έθιμο της θυσίας ενός κόκορα κατά την μύηση ενός νέου μέλους στο τάγμα. 
Οι συκοφάντες ισχυρίζονται λοιπόν, ότι όταν έκραζε ο κόκορας, τότε άρχιζαν τα όργια. Αυτές οι δοξασίες χρησίμευαν σε όλες τις εποχές και σε όλους του τόπους, για να κατακρίνονται, να συκοφαντούνται και να δυσφημίζονται οι αιρετικοί και οι αλλότριες δοξασίες τους. 
Οι Μπεκτασήδες, και ιδίως οι Αλεβήδες, ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν μερικές από τις τελετές τους κρυφά και γι’ αυτό το λόγο επέλεγαν βραδινές ώρες. Καθώς τους καταδίωκαν, από τις συγκυρίες, δημιούργησαν μυστικές κοινωνίες με ιεροτελεστίες μυήσεως. Αυτό είναι επαρκές από μόνο του για να δημιουργηθεί ένας μυστικός μύθος. 
Κατά την άποψή μου δεν υπάρχει ένα κρυφό μυστικό στους Μπεκτασήδες, είναι ένας μύθος με τον οποίο κάθε αιρετική κοινότητα κατά τους αιώνες πιέστηκε στην αρχή, συκοφαντήθηκε και τέλος, καταδιώχθηκε.

1 σχόλιο:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα απ’ την διπλωματική εργασία του Σταύρου Βαλλίδη στην Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης