Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Το αίνιγμα του Ιουλιανού: (Β’ - Εμμονικός πουριτανός!)

Όσο κι αν το κύρος και η πολιτική ισχύς των εθνικών θρησκειών είχε ατονίσει τον 4ο αιώνα, η επικράτηση του Χριστιανισμού δεν έγινε χωρίς αντιδράσεις. 
Βέβαια, οι Χριστιανοί κατάφεραν να εξαφανίσουν τις περισσότερες σχετικές πηγές προκειμένου να εμφανίσουν την ανθρωπότητα να αποδέχεται αμέσως και αδιαμαρτύρητα τη θρησκεία τους.
Ο Κωνστάντιος παραχώρησε στον αρειανιστή επίσκοπο Αλεξάνδρειας Γεώργιο έναν ναό του Μίθρα για να τον μετατρέψει σε εκκλησία. Οι Μιθραϊστές εξεγέρθηκαν κατά της βεβήλωσης του ιερού, προκάλεσαν ταραχές, σκότωσαν ή σταύρωσαν πολλούς αντιπάλους τους και τελικά ματαίωσαν την μετατροπή του ιερού.
Ο επίσκοπος Γεώργιος λιντσαρίστηκε, όχι μόνο γιατί βεβήλωσε το Μιθραίο αλλά και γιατί υπέδειξε έμμεσα το γκρέμισμα του ναού του "Αγαθού Δαίμονα", ενός απ’ τους πολιούχους της Αλεξάνδρειας. Την ίδια τύχη είχε κι ο Δράκοντας, που μόλις ανέλαβε τη διοίκηση του νομισματοκοπείου γκρέμισε το ιερό που υπήρχε στο κτίριο.
Τα θύματα αυτά ήταν αρειανιστές χριστιανοί κι ίσως να μην είχαν τέτοια κακή τύχη αν οι "Ορθόδοξοι" χριστιανοί δεν αδιαφορούσαν ή και δεν ενθάρρυναν την εξόντωσή τους. Άλλωστε ο ορθόδοξος Θεοδώρητος κατηγορούσε τον επίσκοπο Γεώργιο ως "ποιμένα αγριότερο από λύκο"...
Ο Ιουλιανός στη σύντομη βασιλεία του (361-363 μ.Χ.) απέφευγε τις θανατικές καταδίκες. Και λόγω ιδιοσυγκρασίας και γιατί πίστευε πως οι μάρτυρες ενισχύουν αντί να αποδυναμώνουν το φανατισμό της νέας θρησκείας. 
Αποφάσισε όμως να μην τιμωρήσει τους φονείς του επίσκοπου Γεωργίου. Αυτό θα μπορούσε όμως να θεωρηθεί και ως "πράσινο φως" σε παρόμοιες ενέργειες. Οι Χριστιανοί συγγραφείς απαριθμούν βεβηλώσεις ναών και συνοπτικές εκτελέσεις χριστιανών, κυρίως στην περιφέρεια της Συρίας. 
Ο Ιουλιανός μπορεί να ανέχτηκε φαινόμενα χριστιανικών διωγμών από τοπικούς αξιωματούχους, αλλά ο ίδιος σε ελάχιστες περιπτώσεις συμμετείχε άμεσα σε αντιχριστιανικές ενέργειες. 
Εκθρόνισε, π.χ., τον επίσκοπο Κυζίκου Ελεύσιο, υπεύθυνου για την καταστροφή πολλών βωμών στην περιοχή του. Αλλά δεν μπόρεσε να κάνει το ίδιο με τον επίσκοπο Βόστρων που η χριστιανική κοινότητά του τον προστάτεψε αποτελεσματικά.
Οι Χριστιανοί εξοργίστηκαν με τον Ιουλιανό κυρίως όταν εκείνος διέταξε την εκταφή των χριστιανών που τάφηκαν στους Δελφούς, κοντά στην Κασταλία, το γκρέμισμα ενός "μαρτυρίου" στα Δίδυμα και την απομάκρυνση του τάφου του Αγίου Βαβύλα από τη Δάφνη στην Αντιόχεια. 
Οι αποφάσεις αυτές απέβλεπαν στον "εξαγνισμό" των ιερών τόπων που, σύμφωνα με την εθνική δεισιδαιμονία, βεβηλώνονται από την παρουσία νεκρών. Οι Χριστιανοί το γνώριζαν και επίτηδες μετέτρεπαν σε νεκροταφεία ιερούς τόπους του Απόλλωνα!
Παράλληλα, ο Ιουλιανός συγχαίρει τους κατοίκους της Έμεσας, μεγάλου κέντρου λατρείας του Ήλιου, που πυρπόλησαν χριστιανικούς ναούς, τους οποίους ο αυτοκράτορας αποκαλούσε υποτιμητικά "τάφους".
Γενικά, ο Ιουλιανός συμπεριφερόταν ως "πουριτανός παγανιστής", εμμονικός με τις τελετές εξαγνισμού και απομάκρυνσης από τους ιερούς τόπους κάθε "βέβηλου" στοιχείου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: