Πώς οι θρησκείες οδηγούν στην κατάθλιψη!

Οι Πέρσες ήταν ένας λαός που ζυμώθηκε επί αιώνες με τη θρησκεία του Ζωροαστρισμού, για να περάσει βιαίως στο Ισλάμ τον 7ο αιώνα και γύρω στα 1500 μ.Χ. να βρεθεί υπό την επιρροή του Σιϊσμού.

Ο Ζωροαστρισμός δεν ήταν βέβαια σαν τη φυσιολατρική θρησκεία των Ελλήνων, αλλά, παρ’ όλ’ αυτά, είχε μια αρκετά ευχάριστη και αισιόδοξη νότα. 

Μπορεί να μην είχε θεοποιήσει την αναπαραγωγή και την ηδονή που τη συνοδεύει, αλλά είχαν κι αυτοί πολλές γιορτές αφιερωμένες στις έξι εποχές του περσικού έτους, μια μέρα κάθε μήνα ήταν αφιερωμένη στον εορτασμό μιας μεγάλης θεότητας, ενώ ο κάθε Πέρσης γιόρταζε την ημέρα των γενεθλίων του.

Η πιο μεγάλη γιορτή του έτους ήταν το Νεβρόζ, δηλαδή η Πρωτοχρονιά στις 21 Μαρτίου που ξεκινά η άνοιξη. Και σήμερα γιορτάζουν τη μέρα αυτή πολλοί λαοί και φυλές που βρέθηκαν επί αιώνες υπό την περσική κυριαρχία (Κούρδοι, Τατζίκοι, Ουζμπέκοι, κ.λπ).

Η ζωροαστρική ηθική δεν ήταν ούτε παράλογη ούτε υπερβολικά αυστηρή. Απέβλεπε στη διατήρηση της ζωής και στη νίκη κατά του κακού. Οι ηγέτες θεωρούνταν μεν "θεία επιλογή" αλλά δικαιούνταν να παραμείνουν στη θέση τους μόνο αν επαγρυπνούσαν κατά του ψεύδους και της αδικίας.

Εντάξει, δεν θα ωραιοποιήσουμε τον Ζωροαστρισμό, αλλά σε σύγκριση με το Ισλάμ είναι απείρως προτιμότερος.

Η ισλαμική θεοκρατία, όπως και κάθε θεοκρατία, δεν σου αφήνει οξυγόνο να αναπνεύσεις. Προσπαθεί να ελέγξει και ρυθμίσει τη ζωή σου ως και την παραμικρή λεπτομέρεια. Η θρησκευτική ηθική γίνεται ποινικός νόμος κι αλίμονο σε όποιον τον παραβεί...

Ειδικά ο Σιϊσμός είναι πέρα για πέρα καταθλιπτικός. Γιατί δεν έχουν μόνο το Ραμαζάνι που κρατάει έναν μήνα με απόλυτη νηστεία (και από νερό) απ’ την ανατολή ως τη δύση του ήλιου. 

Γιορτάζουν έξτρα και το Μοχαράμ, τον μαρτυρικό θάνατο του ιμάμη Χουσεϊν, πρωτότοκου γιου του Αλί στη μάχη της Καρμπάλα πριν 1000 χρόνια. 

Επί 40 σχεδόν μέρες πενθούν και συμπάσχουν με τον Χουσεϊν χωρίς καν ν’ ακολουθήσει η χαρά της Ανάστασης, όπως έχουν σκαρφιστεί οι Χριστιανοί για να ισορροπούν ψυχολογικά μετά την καταθλιπτική Μεγάλη Εβδομάδα!

Όλα αυτά έχουν επηρεάσει την ψυχοσύνθεση του περσικού λαού και μάλλον τους έχουν βυθίσει στην απαισιοδοξία και στην κατάθλιψη. Αν προσθέσεις σ’ αυτό και την καθημερινή αστυνόμευση της ζωής τους, απορώ πως δεν έχουμε ακόμα μαζικές αυτοκτονίες...