Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Οι πρώτες μέρες του "χριστιανικού τζιχάντ"!

Το 379 μ.Χ. έγινε Αύγουστος στην Ανατολή ο Ισπανός στρατηγός Θεοδόσιος, τον οποίο η Εκκλησία επίσης ανακήρυξε "Μέγα"!
Ήταν φανατικός ορθόδοξος και πρώτο μέλημά του ήταν να ξεκινήσει έναν φοβερό διωγμό των Αρειανιστών, δείχνοντας αρχικά σχετική εύνοια στους Εθνικούς, τηρώντας μια στάση πολύ λιγότερο επιθετική απ’ ό,τι ο Κωνστάντιος. Συνέχισε όμως να απαγορεύει τις μαγείες, μαντείες, φαρμακείες, νυχτερικές τελετές κ.λπ.
Για να κατανοήσουμε αυτές τις απαγορεύσεις θα πρέπει να έχουμε λεπτομερή γνώση της εποχής τους. Τότε οι μάντεις, φαρμακοί κ.λπ. ήταν ουσιαστικά "εταιρείες δολοφόνων και συνωμοτών"! Παίρνοντας τεράστιες αμοιβές, προφήτευαν "την πτώση του αυτοκράτορα" ή αναλάμβαναν να συμβεί "κάτι κακό" σε αντιπάλους των πελατών τους. Στη συνέχεια κινητοποιούσαν έναν ολόκληρο εγκληματικό ή συνωμοτικό μηχανισμό για να "εκπληρωθούν" οι προφητείες τους...
Η στάση του Θεοδοσίου μεταβάλλεται ριζικά δέκα χρόνια αργότερα, οπότε και μετατρέπεται στον σκληρότερο διώκτη των Εθνικών. Απαγορεύει με ποινή θανάτου κάθε παγανιστική λατρεία, ακόμα και το να υψώσει κάποιος το βλέμμα του σε άγαλμα, που θεωρείτο ένδειξη σεβασμού.
Έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις για την ξαφνική μεταστροφή του Θεοδοσίου. 
Σίγουρα έπαιξε κάποιο ρόλο η κακή επίδραση που του ασκούσε ο επίσκοπος Μεδιολάνων Αμβρόσιος. 
Και σίγουρα συνέβαλαν και κάποιες ιστορικές συγκυρίες, όπως η επανάσταση του (χριστιανού) στρατηγού της Βρετανίας Μάγκνου Μάξιμου, την οποία έσπευσαν να στηρίξουν πολλοί Εθνικοί.
Ο Θεοδόσιος αποποιείται για πρώτη φορά στη ρωμαϊκή ιστορία τον τίτλο του "μέγιστου αρχιερέα" και διορίζει έπαρχο των πραιτορίων της Ανατολής τον συμπατριώτη του Κυνήγιο, που αρχίζει ανοιχτό πόλεμο κατά των Εθνικών.
Το 386 μ.Χ. είναι η πρώτη φορά που η επίσημη εξουσία θέτει στην υπηρεσία ενός επισκόπου (Μάρκελλου) τον αυτοκρατορικό στρατό προκειμένου να γκρεμίσει τον μεγάλο ναό του Δία στην Αμάσεια. 
Ο Μάρκελλος βρήκε λίγο αργότερα φριχτό θάνατο καθώς Εθνικοί τον συνέλαβαν τη στιγμή που προσπαθούσε να καταστρέψει έναν ναό τους στη Μπεκάα, και τον έκαψαν ζωντανό. Η ιδιωτική πολιτοφυλακή φαιοχιτώνων χριστιανών που τον συνόδευε δεν μπόρεσε να τον σώσει απ’ το μίσος του πλήθους...
Επόμενος στόχος του Κυνήγιου και των φανατικών χριστιανών έγινε ο λαμπρότερος ίσως ναός της παγκόσμιας ιστορίας, το Σεράπειο της Αλεξάνδρειας. Η απειλή προερχόταν κυρίως απ’ τα χαμηλά και αμόρφωτα στρώματα των φανατικών χριστιανών που ο Λιβάνιος περιγράφει σαν "συμμορίες που λυμαίνονται την ύπαιθρο λεηλατώντας και καταστρέφοντας ναούς, ταλαιπωρώντας και ληστεύοντας τους χωρικούς"...
Την ίδια περίοδο Παλαιστίνιοι και Σύριοι μοναχοί διέτρεχαν όλες τις ανατολικές επαρχίες προσπαθώντας να εκχριστιανίσουν με τη βία κυρίως τους επαρχιώτες χωρικούς. Η δράση τους προκάλεσε αντίδραση και η δημόσια τάξη άρχισε να διασαλεύεται.
Σε μια προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα, ο Θεοδόσιος αντικατέστησε τον παράφρονα Κυνήγιο και διόρισε ως ύπαρχο της Ανατολής τον εθνικό Τατιανό. 
Και κλείνουμε με μια υποσημείωση. Την περίοδο αυτή (τέλη του 4ου αιώνα) η Ελλάδα δεν ανήκε στη δικαιοδοσία του έπαρχου της Ανατολής. Οπότε οι καταστροφές των ναών της δεν χρονολογούνται σε εκείνη την περίοδο. Είναι μεταγενέστερες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: